آسانسور و مشکلات معلولین

یکی از مشکلاتی که معمولا معلولین، مخصوصا آن گروه از معلولینی که با ویلچر به کابین آسانسور وارد می شوند، لمس کلید آسانسور برای انتخاب طبقه مورد نظر می باشد. چون محل نصب شستی و نمراتور داخل کابین به صورت عمودی و در ارتفاعی قرار دارد که دسترسی معلولین ویلچر سوار به آنها غیر ممکن می باشد.

لذا این معلولین برای استفاده از اینگونه آسانسورها نیازمند به کمک یا همراهی شخص ثالث می باشند، و این موضوع مشکلی است که باید در دستورالعمل های استاندارد آسانسور و سندیکای صنعت آسانسور و متولیان این صنعت گنجانده شود.

با مروری در اینترنت این مورد را پیگیری کرده و طی بررسی به کشور ژاپن رسیدم. آنها این مشکل را مدتها قبل حل کرده اند، به این ترتیب که ضمن نصب شستی و نمراتور عمودی معمولی در کابین آسانسور، یک شستی و نمراتور افقی در ارتفاع مناسب برای معلولین ویلچرسوار نصب کرده اند.

البته در طی تحقیقات با ابتکار جالب یک معلول خوش ذوق مواجه شدم. این جوان معلول مشکل خود را اینگونه مطرح کرده بود: بارها مشاهده کرده ایم ویلچر سوار با چه مشقتی خود را به آسانسور می رساند، متاسفانه در اکثر آسانسورها برای این گونه افراد دسترسی به کلیدهای انتخاب طبقه در کابین غیر ممکن می باشد و حتما باید شخص دیگری برای او این کار را انجام دهد.

وی ادامه می دهد، من بارها به تنهایی به مقابل درب آسانسور آمده و با سختی توانسته ام شستی احضار آسانسور را بفشارم (شستی طبقه نسبت به شستی داخل کابین در ارتفاع مناسبتری قرار دارد) وقتی آسانسور می رسد و داخل کابین می شوم مشکل آغاز می شود، چون سطح ارتفاع شستی داخل کابین به صورتی است که نمی توانستم طبقه مورد نظر را انتخاب نمایم و شما می توانید بقیه ماجرا را حدس بزنید!

البته به جهت کندی حرکت در زمان وارد یا خارج شدن از آسانسور، گاهی درب آسانسور شروع به بسته شدن می کند و چون نمی توانم شستی باز نگه داشتن درب کابین (کلیدDO)را بفشارم مجبورم سفری اجباری با آسانسور را تحمل کنم.

این اتفاقات بارها برایم تکرار شده است. همین مشکلات مرا به فکر انداخت تا در شرایطی که هیچکس به فکر ما نیست، خودمان مشکلمان را حل کنیم.

صفحه کلید ویژه معلولین در ارتفاع یک متری کابین آسانسور و نوع معمولی در جای خود نصب شده است.

لذا دست به کار شده و نقشه ی وسیله ای که در ذهن داشتم و مدتها مرا به خود مشغول کرده بود را عملی کردم.

پس از تهیه لوازم و تکمیل این وسیله، اولین باری که از آن استفاده کردم آنچنان احساس شعفی سراپای وجودم را فرا گرفته بود که قابل توصیف نیست، گرچه این وسیله خیلی ساده و معمولی بود اما این امکان را فراهم می کرد که بدون نیاز به فرد ثالث بتوانم به تنهایی وارد کابین آسانسور شده و به طبقه دلخواه بروم و هراسی از زود بسته شدن درب کابین نداشته باشم، چون اگر درب سریع بسته می شد می توانستم با این وسیله (کلیدDO) را فشار داده و از بسته شدن درب جلوگیری نمایم.

راحتی معلول در زدن کلید آسانسور با این وسیله

لوازمی که در ساخت این وسیله بکار رفته شامل اقلام زیر می باشد:

• ۱- چوب دستی گرد ۵۰ حدود سانتیمتری شبیه چوب عصا یک عدد.

• ۲- لاستیک زبز شبیه ضربه گیر لاستیکی یا درپوش پایه صندلی فلزی (چیزی شبیه انگشتدانه بزرگ) یک عدد. این لاستیک باید حتما از جنس زبر و در گیر شونده باشد تا از روی دکمه کلید آسانسور نلغزد.

• ۳- نوارچرمی با عرض ۲ تا ۳ سانتیمتر و به طول حدود ۵۰ سانتیمتر یک عدد.

• ۴- نوار چرمی یا پلاستیکی برای پوشش کلی این چوبدستی به مقدار لازم.

• ۵- چسب آهن یک تیوپ خمیر دندانی.

• ۶- آهن ربای گرد هم قطر چوب ( آهن ربایی که مرکزش سوراخ داشته باشد مناسب تر است) یک عدد.

طریقه اتصال قطعات بر روی یکدیگر

این آهن ربا را بعدا به این وسیله اضافه کردم و از آن به عنوان وسیله ای برای برداشتن لوازم فلزی کوچک از روی زمین یا میز که به آنها دسترسی نداشتم، مانند سنجاق، کلیپس، سوزن، میخ و امثالهم استفاده می کنم و بسیار کارآمد است. طریقه ساخت:

• ابتدا آهن سطح آهن ربا و سر چوب را به چسب آهن آغشته کرده و صبر می کنیم تا چسب کمی خشک شود، به صورتیکه به دست نچسبد، سپس آهن ربا را دقیقا در جای خود قرار داده و بوسیله چکش سبک به آن ضربه می زنیم تا کاملا به هم بچسبند. سپس با استفاده از یک پیچ خودکار آن را محکمتر می کنیم.

• به کف لاستیک زبر با دقت چسب می رنیم ( فقط در کف به دیواره چسب زده نشود) به همین ترتیب بر روی آهن ربا هم چسب می مالیم و شبیه مرحله قبل این دو را هم به هم می چسبانیم.

• یک طرف دو سر نوار چرمی را حدود ۵ سانتیمتر چسب می زنیم و طرف دیگر چوب را نیز به چسب آغشته می کنیم و پس از آنکه کمی چسب خشک شد با دقت دو سر نوار چرمی را به چوب می چسانیم و برای محکمتر شدن آن از چند میخ بنفش (میخ مخصوص کفاشها) استفاده می کنیم.

• در این مرحله کار تزئین چوب باقی می ماند، که با استفاده از نوار چرمی یا پلاستیکی از ابتدا تا انتهای آن را نوارپیچ می کنیم. هرچه در این قسمت دقت بیشتر باشد نتیجه کار مطلوبتر خواهد بود . مخصوصا اگر از چرم استفاده شود بسیار چوبدستی شیک و زیبایی خواهد شد.

مرحله پایانی و نوارکشی دور این وسیله کمکی

این وسیله ای که این مبتکر جوان درست کرده شاید تا حدودی کارگشا باشد، اما با توجه به پیشرفت و نو آوری های پیاپی در محصولات آسانسور و شستی های لمسی و حرارتی که اخیرا وارد بازار این صنعت شده است، این وسیله کارآیی نخواهد داشت و عزم جدی لازم است تا این مشکل اساسی این قشر که کم هم نیستند برای همیشه به صورت جدی حل شود، این مسئله مهم و حساس زمانی انجام خواهد شد که مسئولین این صنعت در هر بخش مصمم به اجرای اصولی آن باشند. به امید روزی که معلولین ایرانی هم استفاده راحت و استاندارد از آسانسور را تجربه کنند.